Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: man man ook voor deze you-got-this-chick zijn de nieuwe maatregelen wel even heftig hoor… Om nog maar niet te spreken over de toename van het aantal besmettingen en overledenen natuurlijk. En het feit dat er zoveel hulpverleners zijn die zich iedere dag in dienst stellen van de zorg. Pet af. Daarbij moet ik vaak denken aan toen ik zelf bij defensie en later bij de politie werkte. Je dacht er niet over na, je deed het gewoon. Met alle risico’s van dien. Daarom weet ik, we mogen met z’n allen in onze handjes knijpen, thuis blijvend terwijl zij zo hard werken…
Ik ben inmiddels heel blij dat ik 3 jaar geleden voor een ander leven heb gekozen. Die van het ondernemerschap. Maar er zitten natuurlijk aan ieder voordeel ook nadelen. En andersom. Het ondernemerschap geeft me vrijheid, authenticiteit, richting in het leven. En dat is onbetaalbaar. En daar zit ie natuurlijk gelijk. Het nadeel van ondernemerschap komt nu even keihard binnen. En dat heb ik nooit eerder gekend, vanuit de overheid kreeg ik natuurlijk altijd ‘gewoon’ mijn salaris.
In deze tijd merk ik dat ik slapeloze nachten heb. Dat ik me vanuit mijn kern machteloos voel. Dat ik van alles vind en er dan moeite mee heb om een keuze te maken in ‘wat nu te doen’. Ik spartel als een vis in een vieze vijver. Om mijn hoofd maar boven water te houden. ‘’Anders ga je toch weer terug naar de politie?’’. Ik hoor het regelmatig en dat snap ik. Mensen willen je helpen na een noodkreet. Maar is die noodkreet wel terecht?
Voor veel ondernemers lonkt het groter worden. Meer meer meer. Je luistert veel naar anderen, je leert van hen en je vraagt je altijd af of je wel slim bezig bent. In tijden van glorie ruik je steeds meer succes en ga je daarbij soms ook over je eigen grenzen. Natuurlijk herken ik dat. Mijn bedrijf groeit, ik trek aan de touwtjes die ik gaaf vind, en mijn nieuwe bedrijf heb ik net opgezet met een forse investering. De aanvragen liepen direct binnen en ook de plannen die we met het team maakten werden doorontwikkeld en uitgevoerd. BAM. Enter Corona.
Die slapeloze nachten van nu zijn dus niet zo gek. Maar nogmaals; is die noodkreet wel terecht? Mijn hoofd zit vol. Ja. Mijn plannen stagneren. Ja. Mijn doorzettingsvermogen draait overuren en ik beweeg me continue langs een soort afgrond waar ik met moeite weet te blijven sturen. Iedere dag is anders en iedere dag vraagt weer bijsturing. Net als collega-ondernemers die ik spreek is hier lastig mee om te gaan.
Ik voel me zwaar. Deze tijd voelt zwaar. Hoe lang gaat het nog duren? Blijf ik gezond? Blijven mijn familie en vrienden gezond? Hoeveel flexibiliteit vraagt dit nog? Onzekerheid, bah.
Maar dan weet ik voor even toch terug te gaan naar de essentie van dit alles. Net als toen ik in 2017 voor mezelf startte. Er brak toen een tijd aan van ‘knallen’, vol gas gaan en plannen uitvoeren. En ook toen: BAM. Geen Corona maar een baby op komst. Wat er toen gebeurde? Geen inkomsten, geen leuke uitjes, geen etentjes, een andere authenticiteit, een buffer aanspreken, de plannen omgooien en bijsturen waar nodig. Om door te gaan moest ik out-of-the-box denken. Een team gaan vormen die mijn visie vorm gingen geven, samenwerken, aansturen. En ik besef me dat ik dat zonder die BAM nooit had gedaan. Niet gedurfd, niet geweten, niet gehoeven.
Voor even denk ik nu; deze tijd lijkt op toen. De essentie ervan is hetzelfde. Back to basic. Lummelen. Slapen. Voor jezelf zorgen. Je ervaringen delen met je dierbaren. En uiteindelijk kreeg ik daar Willem, een heerlijk gezin en een prachtig bedrijf voor terug.
De slapeloze nachten gaan nu over mijn andere kind. En ja, voor mij is dat kind ook heel belangrijk. Het is maar werk? Nee, het is een levenswerk. Het is werk waar ik voor leef. Het is werk waar ik mee opsta en waar ik mee naar bed ga. Mijn klanten weten dat. Ik weet dat. Mijn gezin weet dat. En dat ik dat werk nu noodgedwongen op een andere manier moet gaan uitvoeren, dat voelt stom en oneerlijk. Maar dat spartelen is soms wel nodig. Vanuit noodzaak gebeuren er prachtige dingen, als je je hoofd maar ‘koel’ houdt en handelt uit willen geven. Het grote ‘nemen’ resulteert nu in deze wereldwijde crisis, daar ben ik van overtuigd. Het is ontzettend verdrietig om te zien dat er zoveel schade wordt aangericht en dat mensen en portemonnees keihard worden geraakt. En toch is het in-the-end ergens goed voor. Downsizen, tevreden zijn en de kleinere dingen in het leven groot maken.
Ik ben persoonlijk ontzettend dankbaar en blij dat ik met mijn bedrijven geen onnodig grote risico’s heb genomen. Iets wat veel ondernemers mij hebben aanbevolen; leen geld! Ik ben er trots op dat ik bij mezelf ben gebleven en dat betaalt zich nu uit, ironische woordkeuze.
Dat ik in deze crisis met mijn team blijf staan en dat ons gezinsleventje er verder sober maar gezond uitziet is nu prioriteit. Tuurlijk houd ik van luxe, als ik maar niet vastzit aan grote maandelijkse verplichtingen. Dat is pure vrijheid als je het mij vraagt en daar blijf ik naar streven, tot in mijn diepste haarvaten. Ik trakteer mezelf als het goed gaat en ik weet mezelf weer sober te houden als de omstandigheden dat van me vragen.
Ook ik zou graag wat meer van deze tijd willen genieten, in hoeverre je daarover kunt spreken. Wat meer laid-back worden en me laten leiden door de omstandigheden. Maar zit ik zo in elkaar? Nope. Is dat soms vermoeiend? Yep (niet alleen voor mezelf!). Heeft het me gebracht tot waar ik nu sta? Ongetwijfeld!
Het lukte me goed, afgelopen weekend. Tot gisteravond, met de aankondiging van de nieuwe maatregelen. 1 juni 2020 is ver weg mensen. Hoe kan ik er met mijn expertise voor zorgen dat ik in verbinding blijf? Hoe blijf ik bij de les? Hoe speel ik in op bepaalde wensen? Er wordt weer om een nieuwe aanpak gevraagd. Binnen het team, met samenwerkingspartners, met klanten. En dat is hard werken. Dat vraagt om tijd en veerkracht. Dat vraagt om doorzettingsvermogen en ook om zelfzorg. Voor iedere zelfstandige. Plussen en minnen, gassen en remmen.
Die veerkracht en dat doorzettingsvermogen wens ik eenieder in deze tijd. Met thuiswerken, met kinderen, met het aanpassen van je plannen, met het helpen van je naasten en ook met het zorgen voor jezelf.
Je denkt erover na en je doet het gewoon…
Denise (1982) werkt als ondernemer en personal trainer en ontwikkelde haar skills bij de Koninklijke Marine, de Nationale Politie en als oprichter van 3 bedrijven. ‘‘Slim fit blijven zonder gym vergt veel kennis, creativiteit en doorzettingsvermogen. Door mijn ervaringen aan boord van marineschepen en in mijn vak als hoofdagent en politietrainer heb ik een unieke methode ontwikkeld die zeer geschikt is om snel, allround en met plezier fit en sterk te worden''. Denise is lid van het opsporingsteam van Hunted NL, schrijft graag en is tevens motivational speaker over de onmisbare aspecten van mentale veerkracht.